หลวงปู่ทองมา ถาวโร วัดสว่างท่าสี จ.ร้อยเอ็ด

  ท่านบรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุได้ 15 ปี เพื่อศึกษาพระธรรมจำพรรษาอยู่ที่วัดสว่างท่าสี ถึงปีพ.ศ. 2463 ท่านอายุได้ 20 ปีบริบูรณ์ โยมพ่อโยมแม่จึงทำการอุปสมบทให้ที่วัดท่าม่วง อำเภอเสลภูมิ แล้วท่านเดินทางไปเรียนแปลธรรมบทมงคลทีปนีกับท่านอาจารย์มหาพันธ์ ที่วัดท่าศาลา อำเภอเขื่องในจังหวัดอุบลราชธานี เป็นเวลา 2 พรรษา แล้วท่านออกเดินธุดงค์

หลวงปู่ทองมา เดินธุดงค์ผ่านหลายประเทศ จากไทยไปลาว ต่อไปเขมร เวียดนาม ขึ้นไปพม่าและอินเดีย ท่านผ่านอุปสรรคมากมาย โดยมีเพียงธรรมะเท่านั้นที่ทำให้ท่านผ่านพ้นอุปสรรคต่าง ๆ มาได้

คำสอนที่ท่านเน้นอยู่เสมอคือ อย่าให้มีความโลภเกิดขึ้นในใจ อยากได้ของผู้อื่นเพียงอย่างเดียว เป็นความคิดที่ผิดจะไม่มีใครคบค้าสมาคมด้วยและความโลภนี้จะนำท่านไปสู่ความหายนะ

หลวงปู่ทองมานับว่าเป็นพระผู้เป็นเนื้อนาบุญของชาวพุทธ จนชาวบ้านขนานนามให้ท่านว่า พระนักบุญแห่งภาคอีสาน เพราะท่านเป็นผู้ให้ตลอด ใครมีความทุกข์ร้อนอย่างไร เมื่อมาหาท่าน ท่านจะช่วยเหลือตามความสามารถที่ท่านให้ได้ ในหมู่บ้านที่ห่างไกล ท่านเป็นที่พึ่งทางใจ เป็นหมอของหมู่บ้าน